ถึงจวงจื้อจะปลีกตัวออกจากสังคมออกไปอยู่ป่าเขาลำเนาไพร่ ก็ใช่ว่าจวงจื้อจะเป็นคนไม่มีความรู้ สู้กับโลกไม่ได้ แต่ความจริง จวงจื้อกลับเป็นคนฉลาดปลาดเปลื่องมากคนหนึ่ง ซึ่งมีความรู้เจนจบในวิชารัฐประศาสนศาสตร์ เศรษฐกิจ พิชัยสงคราม และวิชาอื่นๆที่ศึกษากันในยุคสมัยนั้น ซึ่งความรู้และความสามารถของจวงจื้อเป็นที่กล่าวขานกันไปทั่ว จนพระเจ้าเว่ย (Wei) แห่งราชวงศ์ฌ้อ ได้ส่งราชทูตมาเชิญจวงจื้อไปรับตำแหน่งนายกรัฐมนตรีแห่งรัฐฌ้อ แต่จวงจื้อก็ได้ตอบปฏิเสธ....ด้วยเหตุผล ดังต่อไปนี้
จวงจื้อ " ข้าพเจ้าได้สดับมาว่า ที่นครฌ้อมีเต่าศักดิ์สิทธฺิอยู่ตัวหนึ่ง ตามมาแล้วถึง 3,000 ปี พระราชาทรงเคารพนับถือว่าเป็นของศักดิ์สิทธิ์ จึงห่อไว้ด้วยผ้าไหมเก็บไว้บูชาในเทวาลัย ถ้าท่านเป็นเต่าตัวนั้น จักยินดีเป็นเต่าตายเหลือแต่ซากและกระดองให้คนสักการบูชา หรืออยากจะเป็นเต่าที่มีชีวิต เที่ยวหากินตามทุ่งหนองคลองบึง "
ราชทูต " ข้าพเจ้ายินดีของเป็นเต่ามีชีวิต เที่ยวคลานหากินตามบึงตามทุงดีกว่า "
จวงจื้อ " ถ้าเช่นนั้น ก็ขอเชิญไปทูลพระราชาของท่านว่า อันตัวข้าพเจ้าจวงจื้อก็ปรารถนาจะขอเป็นเต่าที่มีชีวิต เที่ยวหากินตามบึงตามทุ่ง ไม่ขอรับตำแหน่งที่ทรงพระราชทาน "
........................................................................
EmoticonEmoticon