เรื่องสั้น : คามิล คลอเดล : แด่...อิสรภาพที่ไม่มีวันมาถึง

ผมเขียนเรื่องนี้..ไว้หลายเดือนแล้ว เลยอยากนำมาแบ่งปันกับเพื่อนๆ

“ พวกแกเป็นใคร ? ”

“ ออกไปจากห้องของฉันนะ ออกไป...” คามิลร้องตวาดไล่ ผู้มาเยือนในชุดแต่งกายประหลาด เสื้อแขนยาวตัวใหญ่ สวมหมวกแปลกๆและรองเท้าบู๊ต ท่าทางดูน่ากลัว

“ อย่ามาแตะต้องตัวฉันนะ ” เธอขู่คำรามและถอยหลังหนีไปที่มุมห้อง ตั้งท่าเตรียมพร้อมต่อสู้ เพียงชั่วอึดใจ...เสียงกรีดร้อง เอ็ดอึง ปึงปังก็ดังขึ้น

บุรุษพยาบาลสองคนต้องใช้เวลาอยู่พักใหญ่...กว่าจะกลุ้มรุมกันจับตัวคามิลได้สำเร็จ และนำเธอออกมาจากห้องในอพาร์ทเม้นท์ชั้นล่างทางหน้าต่าง...ด้วยความทุลักทุเล

คามิล คลอเดล ถูกส่งตัวไปที่โรงพยาบาลโรคจิตวิลอีแวร์ด ใน Neuilly-sur-Marne ไม่นานหลังจากพ่อของเธอได้เสียชีวิตลงในปี ค.ศ.1913 โดยการผลักไสของแม่และน้องชาย นับเป็นการปิดฉากชีวิตที่วิปลาสของนักประติมากรหญิงชาวฝรั่งเศส ผู้มีเสน่ห์และเปี่ยมด้วยพลังแห่งการสร้างสรรค์ แห่งศตวรรษที่ 19 และทำให้...เธอต้องสูญสิ้นซึ่งอิสรภาพตลอดไป

อ่านต่อที่นี่ http://piyarith-tell.blogspot.com/2014/11/blog-post.html